حقیقتا خواندن نوشته‌های طولانی این وبلاگ، عذابی ست سخت و جانکاه :) گاه در لحظاتی سخت دستانم روی کیبورد رها می‌شوند و متاسفانه مهارشان سخت است. وگرنه ما در زندگی عادی هم انقدر طولانی نیستیم که متن‌هایمان :) اینجا همان دارک ساید مغز من است که ادای فاخر‌ها را در می‌آورد. وگرنه، من جزو سردمداران مبارزه با متن‌های طولانی ناله در فراق یار در بلاگم.
راهم از تو دووووره بازدید : 355
دوشنبه 4 خرداد 1399 زمان : 5:22
